Straszne historie

ROXI

kiedy kolejna część ?

Lilibeth

Linvëlin

Tytuł "Zła miłość", leciało w Prawdziwych historiach na TVN'ie. Dziewczyna pisała pamiętnik, gdzie opisała wszystkie zbrodnie i dowiedziała się o nim jej przyjaciółka, która doniosła policji, lecz tamta sprytnie podmieniła pamiętnik na fałszywkę. A skończyło się tak, że chłopak (nie ten, który pomógł mu zabić rodziców, bo tamten siedział w więzieniu, ale taki inny) wkopał ją, bo zmusił ją do wyznania zbrodni, kiedy sam miał podsłuch

Lilibeth

Ahaa, ok, dzięki za odpowiedź, może kiedyś sobie ściągnę ten film, chociaż ten rodzaj raczej mnie nie kręci Wink

ROXI

oglądałam ten film fajny Smile

Linvëlin

Lilibeth

Ja wpisałam w Aresie i nic nie znalazło xDD
Znacie jeszcze jakieś historyjki? Very Happy

ROXI

-------- DUCH HITLERA --------

Kinga, Rafał, Marta, Marcin i Bartek są przyjaciółmi. Pewnego deszczowego dnia bardzo im się nudziło, więc postanowili umilić sobie czas wywołując duchy. Wzięli świeczkę, talerzyk, na którym umieścili świeczkę i jakąś starą grubą książkę. Następnie poszli do piwnicy, gdyż uznali, że będzie tam dobre miejsce. Wzięli i rozłożyli sobie koc na podłodze, następnie usiedli w kółku, a w środku kręgu, który tworzyli ustawili talerzyk ze świeczką. Zgasili światło, złapali się za ręce zaczęli wywoływać ducha Adolfa Hitlera. Świecąca się w środku okręgu świeczka zgasła. Otworzyło się okno, zawiał wiatr... duży wiatr. Na korytarzu piwnicy słychać było jakieś jęczenie! Wszyscy byli przestraszeni. Nagle ktoś zapukał. Wszystkim serce zaczęło podchodzić do gardła! Jedynie Rafał miał dość odwagi żeby wyjść na zewnątrz... Otworzył drzwi... nagle do pomieszczenia, gdzie wszyscy się znajdowali wpadł duch, przewracając Rafała! Był to duch Hitlera! Pochłonięty złością, że ktoś narusza jego spokój zadaje pytanie: "Po co mnie tu wezwaliście?" ; "My nie chcieliśmy nic złego. My tylko..." - wydukała Kinga. Nie zdążyła dokończyć zdania, a duch zniknął. Jeszcze tej samej nocy duch pojawił się każdemu z tych osób w domu, powiedział im, że zginął! Rzeczywiście tydzień później w gazetach: "Piątka przyjaciół zginęła w dziwnych okolicznościach.. ."

Lilibeth

Achm.. ten Hitler to nawet po 60 latach powraca xDD

patunia112

,,Wakacje z upiorami"

.. Jak zwykle około drugiej w nocy poszły spac. Było gorąco i mimo tego, że Aga leżała przy oknie, nie mogła zasnąc. Inne dziewczyny już dawno chrapały. W ciemności myślała o następnym dniu. Nagle za oknem usłyszała jakieś trzepotanie. Odwróciła się spokojnie, by to sprawdzic, ponieważ pomyślała sobie, że napewno jakiś palant robi im żart. Po chwili jednak znowu usłuszała ten hałas, ale jakby mocniej. Znów się obróciła i znów tam nic nie było. Przez dłuższą chwilę się uspokoiło. Po chwili jednak trzepotanie słyszała tak mocno... tak mocno jakby było tuż za oknem. Dziewczyna nie miała jednak ochoty by zwracac uwagę na głupków z obozu. To trzepotanie było tak głośne, że Gabi leżąca naprzeciwko niej się obudziła. Nagle wpadła krzyk. Aga podbiegła do niej pytając się co się stało. Nie musiała czekac na odpowiedź, bo za oknem ujżała wielkiego upiora z kosą.

Lilibeth

Trochę krótkie Wink

A gdzie następna część historii, którą pisałaś wcześniej?

patunia112

Chciecie tą 2 część? proszę bardzo!

,,Miłość potrafi zabić" cz.2

Klara i Peter spędzili razem całą noc w swoich ramionach.
Peter do końca nie był pewien czy to, co zrobili było naprawdę dobrym wyjściem, ale zabijając tego mężczyznę nie było już przed nimi żadnych przeszkód.
Gdy patrzał w oczy Klary czuł, że ona nie zmieniała, ale nie miała pojęcia czy na dobre czy na złe.
Dochodziła 3.00 oboje leżeli na kanapie smacznie śpiąc, gdy naglę zbudziło ich potężne uderzenie. Jakby ktoś uderzył kijem o metalową pokrywą kosza na śmieci. Po chwili znowu nastąpiło to samo.
- Co to było? – Powiedziała Klara.
- Nie wiem pójdę zobaczyć – Wstał i otworzył drzwi przed nim stanął chuderlacki mężczyzna w worku na głowie. Ociekł wodą, która skapywała na ziemię.
Peter rozszerzył oczy i zaczął krzyczeć uciekając w kierunku Klary.
- Co się dzieje – Przestraszyła się dziewczyna, którą Peter chwycił za rękę i zaczął ciągnąc w kierunku drzwi.
- To twój ojciec – Wyjąkał Peter
- Co? Przecież on nie żyje! - Nie żyje? On stoi tam na dole obwiązany workiem – Krzyknął i popatrzał w kierunku drzwi, ale nikogo tam nie było. - Co ty wygadujesz! – Uspokajała go – Na pewno ci się musiało coś zdawać – Pogłaskała go po głowie i pocałowała w czoło.
Peter nie był do końca przekonany, co tak naprawdę widział przed drzwiami.
Po 30 min. Ktoś zapukał do drzwi.
- Ja pójdę otworzyć – Powiedziała Klara. Otworzyła drzwi. Przed nią stał jej ojciec bez wora na głowie i z głową przekręcą na w prawą stronę.
- Córko – Wyszeptał – Dlaczego? – Powili zaczął wchodzić do środka – Peter siedział na kanapie wpatrując się w Klarę i martwe zwłoki ojca, które jak się mogło teraz zdawać wcale nie były martwe – Zabiłaś mnie! – Chwycił jej ramię – Chcę wiedzieć, dlaczego! Czy byłem złym ojcem? – Peter pobiegł do kuchni po nóż.
Wycelował w ojca i pobiegł na niego z ostrzem skierowanym na przeciwnika. Wtedy mężczyzna odsunął się przysuwając pod ostrze noże Klarę, która nabiła się na niego. Peterowi nie popłynęła ani jedna łza, gdy Klara upadła martwa na ziemię tylko powiedział:
- Zabijanie sprawia satysfakcję – Uśmiechnął się do mężczyzny, który odwzajemnił jego uśmiech – Już nie musisz się przebierać w te ohydna pogniłe ciuchy weź się przebierz - Ojciec ściągnął maskę, która miała sugerować twarz zmarłego.
- Mogliście mnie wieźć ostrożniej w bagażniku nie jest przyjemnie – Roześmiał się.
-Mam nadzieję, że siatka pod mostem zamartyzowła twój upadek?
- Trochę dziwnie się spadło na nią w worku.
- W porę podmieniłem noże na wsuwające się do środka przy uderzenia.
- A ja w porę rozerwałem woreczki ze sztuczną krwią – Oboje zaczęli się śmiać na dobre.
Rano posprzątali dom i zwłoki Klary…
,,Miłość potrafi naprawdę zabić”

To jest 2-ostatnia część tej histori! Straszna co nie?

ROXI

nareszcie druga część
trochę straszna ,ale fajna Smile

Lilibeth

A mi się ta historia jakoś nie podoba Wink

Nie wiem czemu, ale wydaje się taka bez sensu Wink

ROXI

Dom duchów
Pewna rodzina z dwójką dzieci wprowadziła się do dużego domu. Głosiła legenda że każdy poprzednik mieszkający w tym domu znikał w niewyjaśnionych okolicznościach. Ale dorośli w to nie uwierzyli lecz dzieci postanowiły sprawdzić każdy zakamarek domu. Szukali wszędzie. W piwnicy, w salonie, ogrodach i reszcie pokojach lecz niczego nie znaleźli. Został im tylko strych...Weszli po skrzypiących schodach na górę i szukali. Znajdywali tam różne obrazy i inne starocie lecz gdy chłopiec przeszedł koło okna usłyszał płacz i jęczenia. Zawołał swoją starszą siostrę i szukali czegoś co wywoływało ten dźwięk. Co minutę płacz się nasilał i dobiegał ze wszystkich stron. Rodzeństwo uciekło ze strychu i powiedzieli o wszystkim rodzicom ,lecz oni w to nie uwierzyli. Po kilku dniach płacz rozszedł się po całym domu...Dochodziły do tego śmiechy odgłosy bawiących się dzieci i wiele innych. Rodzina postanowiła wezwać medium żeby pomogła im w wygonieniu duchów. Następnego dnia przyszła kobieta która zgodziła się pomóc w przepędzeniu duchów.

-Ten dom jest przeklęty, lepiej uciekajcie stąd jak najszybciej! Bo inaczej skończycie jak inni ludzie...-powiedziała kobieta wyciągnęła starą książkę i mruczała coś pod nosem. Gdy weszła na strych ryknęła ze strachu. Zobaczyła tam wszystkich poprzednich mieszkańców tego domu. Gdy rodzina weszła na strych zrozumiała co się dzieje. Chcieli uciec lecz drzwi się zatrzasnęły. Duchy zaczęły się zbliżać do ludzi mówiąc:

-Zostańcie z nami! Będziemy tu mieszkać przez wieczność ale najpierw musicie zginąć...

Nigdy! -krzyczeli ludzie!

-Nie macie wyboru....Jest tu tak smutno bez nowych mieszkańców więc musicie zostać...- ludzie nie mieli szans na przeżycie...Duchy rozszarpały ich ciała... Nikt w tym domu nie chciał już zamieszkać....